السلام علیک یا قاسم ابن الحسن

پس خودش را چنین محیا کرد

و تنش را به یک زره جا کرد 

چه نیازی بهشت داشت به کفش 

او خودش بند کفش را وا کرد 

سیزده ساله حیدری صولت 

محشری در سپاه برپا کرد 

خاطرات جمل ورق خورد و 

نسب خویش را هویدا کرد 

بعد از آن جنگ بی بدیل آخر 

سنگی آمد و کار خود را کرد 

خوب وقتی که سنگباران شد 

نیزه از پشت ، جسم را وا کرد

هر کسی هرچه را که گیرآورد 

به تن غنچه حسن جا کرد 

تن او ماند زیر پا گرچه ... 

زود او را حسین پیدا کرد 

چه کنم روضه را کجا ببرم 

قد او روضه را معما کرد ... 

 

حمیدرضا محسنات / محرم 94

سنگ بود و سنگ بود و سنگ بود ...

هر کجا رفتیم آنجا ، سنگ بود 

شام حتی جنس دلها سنگ بود 

کربلا هر قدر تیر و نیزه بود 

ده برابر شام اما سنگ بود 

میهمان بودیم و گویا این دیار 

رسم استقبالشان با سنگ بود 

آن محل تا پشت بام خانه ها 

رفت و آمد بود هرجا سنگ بود 

آتشی گر بود پس میریختند 

قوم ، خاکستر و الا سنگ بود 

خون تازه ، سر ، و این راه طویل 

نکته حل معما سنگ بود

...

حمیدرضا محسنات / 94