خورده ام مشت و لگد ، درد و بلا از خاطرات
در می آید شب هزاران دست و پا از خاطرات
گیرم اصلا هرچه هست و نیست را دادم به خاک
اشک میشوید دوباره خاک را از خاطرات ...
گاه با یک نام ، با یک عکس با یک بیت شعر
میخوری یکدفعه سیلی بی هوا از خاطرات
گاه در روز تولد گردنت انداخته ...
یک پلاک از درد ، یک شال عزا از خاطرات
گاه بعد چند ساعت گریه دلتنگ تو ام ...
"مرگ " ای دستی که میگیری مرا از خاطرات
| حمیدرضا محسنات |
دلتنگ رفتم در پی اش دلتنگ برگشتم
بازنده ، زخمی ، نا امید از جنگ برگشتم
من بودم و سرمای سختِ آخرین سنگر
انگشت ها بالا ، تمامِ آرزوها پَر ...
با آخرین ها مانده قبل از اولین هایم
لعنت به من لعنت به دلتنگی به غم هایم
تمرین حسرت کرده بودم عمری اما باز ...
با حسرتی تازه به من خندید دنیا باز
از عشق دردش سهم من ، باقی اضافاتی
تقصیر از من بود و این قلب خرافاتی
تعبیر تلخی دارد اینجا خواب شیرین هم
این را به دنیا گوشزد کرد ابن سیرین هم
اینجا شده حرف خدا هم حرفِ لا یُفهَم
پیراهنش بوی زلیخا داشت یوسف هم
یاسین بخوان یاسین بخوان دنیا الاغ اصلا
حرف مترسک را نمیفهمد کلاغ اصلا
با گل چه نسبت دارد این خشکیده باغ اصلا
من بوف کوری بودم و دنیا چراغ اصلا
دنیای آزادیست اما مملو از حیله ...
من خسته ام خسته از این زندان بی میله
| حمیدرضا محسنات |
با ارزش است جان تو نه , جان مُرده ات
جمعیتی ست شام غریبان مرده ات
اینجا که زنده زنده تو را دفن میکنند
اینجا که میروند به قربانِ مُرده ات
در حسرت دو قطره تو را میکشند و بعد
هی آب میدهند به گلدان مُرده ات
شام وفات جلوه ای از روز محشر است
هی زنده میشوند رفیقان مرده ات
تنها به خاک میروی و بعد میزنند
هیئت به نام جمع محبان مُرده ات
سخت است مرگ و زندگی ات بین مردمی
کافر به زنده ی تو , مسلمان مُرده ات
| حمیدرضا محسنات |
